Benden çok önce kalkmışsın yataktan
oysa daha geç yatmıştın
kahvaltımı hazır etmişsin
hiç bir şey de noksan değil
sofraya oturmamı beklerken
gömleğimi ütülüyorsun
ben oturur oturmaz
karşıma geçip eşlik ediyorsun

temiz gömlek çamaşır hazır
ayakkabılarım bile boyalı
ceketimi de tutuyorsun
kapıyı da açıp duayla
işime uğurluyorsun

birlikte dönüyoruz akşam
ben pijamaları çekip
televizyon karşısına geçerken
sen mutfağa koşuyorsun
acıkacağımı düşünüp
telaşla yetiştiriyorsun
akşam yemeğini

dizilerimizi de birlikte
karşılıklı seyrediyoruz
kumanda her zaman bende
kızmıyorsun bazen haber
hatta futbol seyretmeme

uykum gelip yattığımda
çarşafını yeni değiştirdiğin
tertemiz yatağıma
sen yine mutfaktasın
bir taraftan bulaşıklar
diğer taraftan ertesi günün yemeği
hazır etmeden yatmazsın
hele çocuklar dönmemişse
dönünceye kadar beklersin

sıradan bir Türk kadınısın sen
fedakar bir annesin
genelde değeri bilinmeyen
bazen hor görülen
kaybedildiğinde
dizleri dövdüren
hatırlandığında
yürekleri sızlatansın....

Fikret TEZAL