Yeryüzüne düşen,
Her biri eşsiz kar kristalleri kadar güzel
Ürkek bir ceylan gibi edalı, utangaç,
Sen... Bendeki Sen, Küçük sevgilim...

Pembe hayallere yelken açtıran zarif yüz hatların
Unutturdu bana dünümü, bugünümü.
Yarınımı konuşur oldum,
Masum, âşık olduğum gözlerinle...

Ellerin ellerimde,
Küçük birer gül yaprağı gibi
Korktum incitmekten.
Hayatına mandalladı beni o ellerin!

Beni sana sıkıca bağlayan,
Saçların...
Gözünün üstünden süzülen perçemin
Yaraladı beni hançer gibi

Rüya gibiydi, oyun gibiydi,
Film gibiydi, hiç bitmesini istemediğim
O çocuksu nazların, konuşmaların,
Dudaklarından dökülen her bir sözcük..

Salıncakta sallanan hayalin uğradı biraz önce
"Çekil ayaklarım çarpacak" diyordu.
Sesin kulaklarımda, her defasında başa sarıyor
Gülüşüne hasretim yeşerdi...

Cennet bahçelerinin en güzelinde
Yetişmiş bir çiçeksin sen...
İnanmadım hiçbir zaman senin insan olduğuna
Yakışmadı basit ruhum senin saklı mührüne

Sevdiğin şiirlerle kucaklaştırdım düşlerini
Hayalinin şaşırtıcılığıyla demlendim
Gerçeğe zuhur ile ayıldım
Elimde bir tek gül, ilk buluştuğumuz yerde sabahladım

Soğuk kış günlerinde "Üşüdüm" demelerini özledim
Sevimli latifelerini özledim, gülüşlerini...
İçimi kor gibi yakan ağlaşmalarını özledim
Özlediklerimin kapısında uyuya kaldım

"Günaydın Bir tanem" diyen sıcacık söylemin
Seninle başlayan günüme en güzel hediyem
"Tatlı Rüyalar Tek Sevdiğim"
Gecemi yarınıma bağlayan sihirli sözcükler...

Yollarını bilmediğim sevda davasında tek amacım oldun
Kefir tadında kavgalarımız aşk sözcükleriyle son buldu
Sağanak duygularım vardı sana adanan
Sadık korkularıma yenik düştüm şimdi

Aşkın şefkatli bağrında iki küçük çocuktuk
Zencefil kokulu "Küçük Sevgilim"
Uğrunda deprem sallantılarına savrulduğum
Kollarında cennet kokusuna yakalandığım
Küçüğüm... Benim "Küçük Sevgilim" seni yine çok özledim
Çok özledim "Elif" kokan ruhunu...

-Umutlarımın Tefecisine-
27.01.2010-19.54