3
Yorum
0
Beğeni
4,5
Puan
2359
Okunma
Asi bir akşamın eşiğinde esmeye hazır rüzgar
Ve ardında kurşun gibi takipçisi kırmızı kar
Gece suskun ve tedirgin edasıyla Ay ı arar
Bu an da bile sırıtarak nispet yapar loş ışıklar
Güneş küskün kainata ,çehresin de bir sitem
Nahoş haller içindeydi sanki bütün gezegen
Havlamıyor köpek dahi nede ses var kediden
Yağan karla kaldırımlar titriyordu aniden
Haykırıyor ihtirasla o en ihtişamlı şimşek
Kükredikçe alevlendi bu şiddette ne demek
Ağaçların dallarında mahsur kalmış kuşlar ürkek
Boynu bükük secdedeydi ilk baharda açan çiçek
Sen ey böyle gecelerde doğadan bi haber olan
Mısralar ki itrafı okundukça canlar yakan
Söyle şimdi sen mi varsın varım dersen bil ki yalan
İnsafına sığınırken sevinirim ders alırsan
5.0
50% (1)
4.0
50% (1)
Cevap Yaz