Yar…
Nice gönlün
Umutları tohumken
Nefesin müddetinde tevdi
Edilenle bizzat sorumluyken
Hak ve hakikat adına
Gerekçeli ve vadeli mühletken
Peki, aldırmazlık niye
Şayet utanmak edepse, ar
Aşkın ikliminde umutları
Yıkayan sadelikse ölüm bize

Vakıadır
Sabırla direniş letafeti
Kul ruhi serencamında bunun
Suhuletiyle aşkı dilemeli
Bir hedefin
Mükellefiyeti yıldırmamalı
Ve asla hali solgunlaştırmamalı
Bahtın toprağına ekilen
Niyetler muhabbetle aşkın
Umudu olmalı vuslatı anlamalı

Şayet bu
Ezalar bir lanet içinse
Derdi halk eden bilinmedikçe
Ve hatta akıl ötelendikçe
Kalp insanın
Sıratı müstakimi bulmasına
Kifayet etmez bile, ecir nafile
Hesap akıl içindedir,
Vuslat idrakin güzelliğinde erktir,
Lakin edep ihsanla güzeldir

Beklemek
Ve aşkı nefeslenmek
Vaktin insicamında gerekçedir,
Kudret sahibiyle ahenktir
Her muvazenesiz nefes şirrettir
Zira hesabi olmak azamet içinde şevktir
Nitelik niye zevkle örtüşendir,
Kültür bir örfü ananedir
Ve etiktir insan için haslettir

La derken
Neyi reddediyorsun
İlla’yı nefeslenirken kalbin
Sahibini aşkla tasdik ediyorsun
Ve illaki gülü anıyorsun
Ve ötelerin serinliğinde
Umutlarla buluşuyorsun
Dirilmek için ruhun
Tevdi edildiğini biliyorsun,
Bizzat nefsinle bedelleşip gidiyorsun

Peki, neyi
Bekliyorsun vakitte
Edebin rengârenk güzelliğinde
Ve resmedilen urba bedende
Ölüm vuslat için
Neyin tınısında anlamlaşan
Hakikatse sen imtina etme
Yaşa ki hayatı hakkıyla anla,
Mavera hedefinden asla
Sapma, korkuyu da hiç anma

Nice aşklar
Zevkin idrakindedir
Bu anlamda kalbi soluklar
Sessizliğin meşkinde bir umuttur
Sevdalanmak yanmanın
İlk tadımı ve hasret
Muhabbetin yegâne tanımıdır
Hani “haydan geldi,
Huya gitti” tabiri vardır ve fakat
Ne kadar anlaşıldığı muğlâktır

Oysa o
İdrak adına bir şahittir
Geldiğin yer belliyse, göçeceğin
Erdem illaki bir keyfiyettir
Neden göçmeler
Bir hicranı demdir ve hüzünle
İç içedir muhabbet nerdedir
Ve teslimiyet bu zaman lâfzîdir,
Ruh zaten kendi
Âleminde bir hazinedir, öyle bilinir

Beklemek
Hırstan arî sabırdır
Kalbin sesiyle nefeslenmek,
Hikmetin baharında illa umuttur
Nedamet aklı durdurur,
Asabiyet arızilik olur işte
Bu vakit aşk nefsi tanımlanır
Ölüm o zaman gerçek anlamından
Soyutlanır ve bir kahır
Olarak ruha azabı hatırlatır

Peki, öyleyse
Kim kimi kandırır
Hani hesabi olmak ve aklı
Vicdanın sultasında aklamak sanattı
Marifet niye vardı,
Vasıf insan için kul olabilmekte
Ancak hakiki aşkla bir farktı
Ve vuslatı bu anlamda anmak,
Mukadderat için sadakati
Kuşanmak fazilete sığınaktı

Mustafa Cilasun