Sen alıştırdın yıldızlardan bu şehre bakmayı
Sen hissettirdin rüzgarda nasıl sessiz sessiz ağlanıcağını
Belki de senin sayende anladım nasıl mutlu olunacağını
Hayata karşı nasıl dimdik ayakta durulacağını

Ufacık bir tebessümle aşkların en güzelinin yaşanılacağını
Bir iki kelimelik bir düşüncede yok olup hayalleri denizlerle yaşamayı anlamayı
Ümitleri koynuma koyup kendi gemimin kaptanlığında ümitlerime ulaşmayı
Göz göze gelip de titremenin soğuktan değil de yürekten olduğunu hissetmeyi

Aşk denilen duyguyu anlayıp da gururla avuçlarında yaşamayı
Kalp denilen hayat veren bir şeyi sadece can deyip geçmemeyi
Kalp denildiğin de seni haykırmayı haykırıp da sana duyurmayı
Belki de senden öğrendim güzel rüyalar görüp tebessümle uyanmayı

Kabusları yok edip bir parça huzuru tenime işlemeyi
Belki de ben bu sözlerin telaffuzunu senin okyanus gözlerinden öğrendim
Bir zamanlar söylemek isteyip de söyleyemediğim anlatamadığım zamanın içinde kaybolmuşçasına kendimi ayakta tutmak için çaba gösterircesine

Bir nefes sadece bir nefes belki de asıl kaybolan anahtar
İki dudağın arasından çıkan birkaç kelime çözülen şifreler
Sadece seni seviyorum demek belki de seviyorum demek