İnanın şiirlerim, benim dert arkadaşım.
Yarım asırdan beri, onlar benim sırdaşım.
Ben derman bulamadım, yaşadığım devirde.
Rabbim’dendir ilhamım, yazdığım şiirlerde.

Hakk hakikat sırrının, yollarında yürürken.
Mutlu insanlar gördüm, son nefesi verirken.
Ruh yemyeşil bir duman, bedeni terk ederken.
Yaradan Rabbim benim, sevgisi var içimde.

Kötü insanlar gördüm, zulm eden sağa sola.
Bin nasihat versende, gelmiyor bunlar yola.
Ölümleri zor olur, nasip olmaz her kula.
Ben Rabbim’in kuluyum, yüce Allah gönlümde.

Her kulda olmaz iman, iman ışık selidir.
O kulunun gönlünde, kul Allah eseridir.
Allah Allah deyenin, yüreğinin sesidir.
Ben Hakk’ın yoldaşıyım, Rabbim benim dilimde.

Canımı bahşedendir, benim yüce Rahman’ım.
Onun sevgisi ile tutuşuyor şu canım.
Rabbim Allah’dır benim, onla dolar imanım.
Bu dünya fani biter, cennet var sözlerinde.

Türkmendağlı kulunum, bilirim ben haddimi.
Ermişlerle erenle, doldururum şiirimi.
Kötülüğün şeytanın, bilirim ben şerrini.
Yaratanım Allah’ım, yazdığım dizelerde.

HİLMİ CAN.
22.EKİM.2009.

(2522)