3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1406
Okunma
Yürek dalgalanınca
nasılda çarpıyor dalgalar acımasızca duvarlarına
sus diyorsun…sesin boğuluyor bir midyenin derinliklerinde
soruyorsun sessizliğinle yürüduğümüz bir sahil var mıydı diye
ayak izlerimizi bıraktığımız sahil sadece düşlerimizdeyse… neden uyandık!...
bilmez misin şair
uyanmak ölümdür biraz gerçeklere!...
kefenini sardık sevdanın kanayan ellerimizle
beyaz kara mor ne farkeder!
gözlerini kapamadan salıverdik karanlığa… oysa korkardı…!
yağmur duası dökülürken dudaklarımızdan
aşk’a ağladıkl
gözyaşları siyah bir inciydi
ve kocaman bir deniz
köpüklü bir balon gibi sönüverince sevda ateşi
anladık ki ölümsüz değildir aşk…!
Kamuran GÜNDÜZALP
20/01/2010 / Torino
Cevap Yaz
