Hissederken çaresizliğimin nedameti
Bırakmıyor bir türlü seni hiç anmadan
İçime senden bir şey düşmeye görsün
Uzak diyarlarda biçare perişanım can

Tüm heybetinden yoksun kor ateşler
Seni özlemekten kahroluyorum keder
Nasıl böyle cezbediyor ve yakıyorsun
Sensizlik boşluğunda hep avutuyorsun

Biliyorum geceler senin sadık dostun
Geç vakite hala ayakta yazmaktasın
Mısralarının arasında kaybolmaktasın
Sevdayı, dinmeyen aşkı yaşatmaktasın

Nerdesin ey can seyrederken balkondan
Gemilerin seyrettiği yolu, görmeyen anı
Sende ki ummanı, yüreğinde ki okyanusu
Salıver ey yar ellerim bir an kavrasın onu

Esmeyen o rüzgârın adımlarıyla yürürken
Sensizliğin çaresizliği nasıl hançerdi sanki
Her adımda saplanarak yarayı deşen sancı
Seni yaşatıyordu bana bir nefes vermeden

Gözyaşların tesellim olmuştu tutunacak bak
Nar için olmasa dahi bir yaştır aşka akacak
Senin melalinle solacak, bir günde koklacak
O günlerin hasretiyle seni zikreder dururum

Mustafa Cilasun