Sen ,asinin bağrında taştığı sevinç seli,

Göz yaşlarının hapsolduğu mutluluksun,

Yaşlı bahçıvanın ,çatlak elleriyle büyüttüğü,

Göz nuru umutlarısın açan ilk tomurcuksun,

Yüreklerde,başkaldırışların çığlığısın bitmeyecek,

Sen,Köroğlu’nun yelesine sevgi ektiği Anadolu’sun,

Bozkırlarda kokan menekşe,sümbülsün ,gönüllerde,

Sen,kerem ile aslının çöllerde kavrulan sevdalarısın,

Bitmek bilmeyen özlemlerisin kor dudaklarda,

Çorak toplarda düşen ilk damlasın ,hayatsın,

Bazen uçsuz bucaksız deniz,bazen vahasın,

Göz bebeklerinde

Sen,ağrı gibi yüksek erişilmez,heybetli,

Bazen de eteklerinde can olursun,cana

Papatyalara,nergizlere,lalelere,güllere,

Renk verisin ,boyarsın gökkuşağı fırçanla,

Unuturusun , tasayı ,hasreti yaren olursun,

Dost olursun yoldaş olursun karanlık gönlüme,

Sen, gün batımı yeni bir gün doğuşu şafak vakti,

Köy yerinde buram buran kokan ekmeksin,

Yeni uyanan çocuğun, yüzüsün suya yansıyan,

Hayata tutunma mecalimsin ,dayanağımsın,

Eskimoların barınağısın sığındığım,ısındığım,

Şelaleler gibi çağlayansın,binlerce damlasın

Göz yaşlarımda

Kırık plakta dökülen namesin,eskimeyen

Götürürsün her gülüşünle ta eskilere,

Yalnız sana özlem duyulur,gurbetlerde,

Sen,bazen yasak elma bazen asma,

Bazen de kutup yıldızı ,Samanyolu

Dönüp duran zaman değirmeni

Alıp süpürdüğü umutsun ,mutluluksun,

Sen, aşık veysel’in,pir sultan aptalın

Heyecanısın yakılan türküsün dillerde,

Yazmaya doyamadığım,beyaz kağıdımsın,

Sayfa sayfa umutsun bitiremediğim

Sen sen nasıl bir şeysin….

Anlatılmazsın ki nefesin cansın,