Neyleyim şehirde kirli havayı,
Nasıl özlemişim hamsi tavayı,
Sıra gelsin yerim buğulamayı,
Daha geri dönmem Karadeniz’den.

Her şeyin tazesi yoktur bayatı,
Tut eyeri giydir beyaz kıratı,
Vur dağlara doğru yaşa hayatı,
Daha geri dönmem Karadeniz’den.

Karlı Kaçkar yaz kış tutturur tipi,
Bembeyaz buluttan görünmez dibi,
Gelinliği giymiş bekler yar gibi,
Daha geri dönmem Karadeniz’den.

Uyyy! Ulu dağlarım yaylana geldim,
Dağım, taşım ovam seyrana geldim,
Yayık da vurulmuş ayrana geldim,
Daha geri dönmem Karadeniz’den.

E be güzel ninem bu yük ne öyle?
Sepeti sırtında oturmuş şöyle,
O nasıl da mutlu gördükçe böyle
Daha geri dönmem Karadeniz’den.

Nineler dedeler burada zeki,
Yaşlı olan yerde tiyatro ne ki?
Bana da kol açıp derlerken peki,
Daha geri dönmem Karadeniz’den.

Şehirde yaşamak içimi kastı,
Buralarda ortam kendine hastı,
Neşenin kaynağı horon, kolbastı,
Daha geri dönmem Karadeniz’den.

Horonla stresi üstünden atmış,
Azı çok görmüş sevgiyi katmış,
Kendi yüreğiyle dünya yaratmış,
Daha geri dönmem Karadeniz’den.

Kozmopolit şehrin adı kalmadı,
Ne yemyeşil ova, vadi kalmadı,
Orada yaşamın tadı kalmadı,
Daha geri dönmem Karadeniz’den.

Vefasızlıkları kaldırmaz içim,
Şehirde ne mümkün parasız geçim,
Köyümden bu yana yapmışken seçim,
Daha geri dönmem Karadeniz’den.

Şehirler kirlenmiş ne var geleyim,
O yaban ellerde nem var göreyim,
Atamın toprağı yerde öleyim,
Daha geri dönmem Karadeniz’den.

Sular akar çağlar her yanım dere,
Sele dur demeyin coştum bir kere,
Şehri terk edip de gelmişken breee!
Daha geri dönmem Karadeniz’den.



EKREM KAZAN



.