Dağlar gibi başım duman
Yandığımı görmüyorsun
Perişanım halim yaman
Ahvalimi sormuyorsun

Yamaçlarda çiçek açar
Senin gibi koku saçar
Buralarda kaldım naçar
Güzel haber vermiyorsun

Gözyaşımı silmez oldun
Kadir kıymet bilmez oldun
Haber saldım gelmez oldun
Hiç mi hayal kurmuyorsun

Göremedim yâr yüzünü
Çok özledim nur yüzünü
Yüzlerime kor yüzünü
Vurup sefa sürmüyorsun

Uyur isem uyanamam
Başka renge boyanamam
Yokluğuna dayanamam
Şu yaramı sarmıyorsun

Zeki sana yanar durur
Daim adın anar durur
Seviyorsan yapma gurur
Hiç sözünde durmuyorsun

Bu şiirde; bizim cephemizden bir güçlü ustalık görülüyor.
Hece kullanılırsa bu kadar kullanılır, kafiye ve rediflere özellik ve de güzellik verilirse bu kadar verilirin işaret parmağı işte bu şiirde havaya kalkıyor..
Şair; seni beğeniyle okuyoruz..
Yürek tellerindeki o güçlü seste zaaf olmasın hiç
Dualarla