ölümüne uzanan bir sevda yolunda yüreğe yazılan umut denizine



ölüm düş üşümesi
sesin sıyrılması bedenden
dalda sallanan bir elmanın
düşmesi gibi toprağa
tohumun ağır basması
Havva’dan bu yana
yasaktı aşk
aşk
yüreğin kök salması umuda
sen buna
masal diyorsun aslında
ruhu kandırmanın dili geçmiş zamanı


aşk gölge oyunu bana kalırsa


sana kalırsa ben
bir ışığım gelecekten
gölgenin duvara vurduğunda anlıyorsun bunu
bir hayale sığınıyorsun küle dönerken
birileri baş ucunda zar atıyor durmadan
varlığınla yokluğun arasında
volta atıyor zaman


aşkla çiftleştir gözlerini
ömrümün sığınaklarına sığın
bir tetik düşür yılanların kovuğuna
umuda dadanmasın hiç bir yarasa


de çek göğsünün iplerini
göğüslerin siper olsun acılara
sen ki aşksın
tinimin deprem sarsıntısında
bahar için hazırlanmış bir papatya
de çek git dağlara
tüfek çat
avlama keklikleri
kızgın güneşi kucakla
buraları yakışmıyor sana


sevişirken gölgemi kuşat
ne sende
ne ölümde kabahat
gölge oyununda saklanır
Karagöz’den Hacivat
sen ne dersen de
tek hakikat
aşk

İsa İnan


on dokuz ocak iki bin on