Ben
Alıştım artık
Gecelerin rengine
Ha zından karası gözlerin
Ha gecenin zifiri karanlığı
İçimde karardı geceler gibi
Ne fark eder ki
Işık olmuyorsan gönül köşküme

Oysa otluya benzerdi kara gözlerin
Işığın vurunca engir yıldız’ım
Bir nûr kaplardı tüm yaşantımı
Görsen ağlamaklıyım
Şimdilerde ben
Terk-i diyar ettin ya
Şu zavallı gönlümden
Hazan tarlasında hüzün toplarım

Sahi sen nasılsın
Mutlumusun bari yalnızlığınla
Kor kor,alev alev sen de yan hele
Ben yıldızımı ararken yana,yıkıla
Sen ışığınla aydınlatacağın yeni dünya bul
Hele zaman geçsin
Perçinlensin anılar bir bir
Düşeyim gecenin bir vaktinde aklına
İşte o zaman gör
İşte o zaman anla yalnızlık neymiş

Hey gidi günler hey
Bir akşam üstü veda ederken
Gelecek sabahı iple çekerdim
Her fırsatta görüşürdük seninle
Bitmeyen bir enerji
Tükenmeyen bir sevgi
Sen ve ben yoktu,biz vardık sanki
Şimdi ise
Buz tutmakta
Rafa kalkan sevdamız

Bu gece beni
Meyhane paklar
İçli şarkıların sözlerinde kaybolmak istiyorum
Ama her kadeh
Hep seni hatırlatıyor bana olduğunca
Öksüz,kimsesiz bir çocuk gibi
Sızmak istemiyorum meyhanenin soğuk bir köşesinde
Ara nağmesinde sevda şarkısı
Şarkı arasında çalınan peşrev
İmbikten süzülen en ince güfte

Her yarın bu güne benziyor neden ?
Yıllar mı yoruldu ben mi yorgunum
Gecenin bir vakti yada şafakta
Bu şehrin bir semtinde
Minareden bir ses yükselecek
Sen belki adımı bile duymayacaksın
Ama ben o gittiğim yerde
Seni bekliyor olacağım
Benden sonraki halini görmek üzere

Sadık Dağdeviren
Aşık Lüzumsuz