Kovulmuşum diyarımdan, elimden.
Sevdiğimden azar yedim, dönemem.
Kötü sözler çıktı, nazlı yarin dilinden.
Sevdiğimden azar yedim, dönemem.

Gurbet eller bana, mekan oldu, yurt oldu.
Memleket hasreti, canıma dert oldu.
Aman, ağlayamam gözlerime yaş doldu.
Kovulmuşum diyarımdan elimden.
Sevdiğimden azar yedim, dönemem.

Söylere hanım, gurbet bana iş oldu.
Yıllar geçti, fırtınalı kış oldu.
Yari görmek bana, hayal düş oldu.
Kovulmuşum diyarımdan elimden.
Sevdiğimden azar yedim, dönemem.

Şiirin hikayesi: Lise yıllarım günler den bir gün Sevdiğim kızı gördüm ve beni sevip sevmediğini sormak için iyi günler diyerek yolunu kestim. Sen misin yolunu kesen kız açtı ağzını öfkesini ve nefretini ne varsa bir anda kusuverdi, o an yıkılmıştım, hani ne derler Yiğidi kılıç kesmez bir acı söz öldürür işte öyle bir şey oldu bana ve ben de bu şiiri yazdım.