İçli bir dal yüzüyor sevdamın yorgun sularında
Zaman dökülüyor avuçlarımdan, hicranlı pulca
Yaşanası mutlulukların ülkesinde aşkı dinliyorum
Kabına sığmaz bir suyum, çağlar aşıyorum coşkuyla.

Uzak mavilerin haylaz koynundayım ben nicedir
Aşkın kirli çanağından kanlar içtim ah geceleri
Tuzaklara dönüştü yüreğimdeki yediveren renkler
Hicran damlıyor şimdi şu özlemli dudaklarımdan.

Özünü sakınmaz bir dil iken ben, tutundum sana
Üşüdü sözüm sazda, parmaklarım titrer mızrapta
Aşkın havarisiydi zaman, yalnızlık çürüdü dalda
Yürüyorum yar, unutuluşun gelgitli kumsallarında.

Kimi çırpınır içimde özgürlük kapısını arayan bir kuş
Kimi saçlarıma hüzün damlar, bahardan önce gelir kış
Aşkın kilidini arayan bir labirentim, ödülüm kuru alkış
Düş yanılsamalarıyla dolaşırım, çöller aşarım berduş.

Irmaklar geçiyor yüreğimin sana mecnun kollarından
Bedenimin alevinde bir kadın ısınır, gözlerinde aşk
Sevdanın yongası batar içime, her mevsim ağlarım
Kavuşma zemherisinde kar yağar saçlarıma, kanarım.

Gövdemde en zulümlü buyruklar eğleşse, sensin muradım
Kanasın her mevsim bu yürek, sen dolaş yeter ki sultanım
İstersen ağrılı bir hicran ol, seninle dağını arayan dumanım
Ömrüme düşülmüş bir not’sun sen, tükense de dermanım.

Selahattin Yetgin