Yalpalanır oldu umutlarım
Çirkefliğinde hayatın
Ne ab-ı hayat ne bengisu kar etmez
Yar etmez hayat bana mutluluğu
Efganlar koparırım vuslatın bağrından
Sinemde tutuşur inşirah
Bir yazgıdır alnımın çatında
Güneşi doğurmaz oldu bana sabah...


Köhne gemiler geçiyor yare tutsak yüreğimden
Rotasız şiirler yazıyorum
Vecd ile dolan gecelerde
Gönlüm üryan...
Alabora olmaktan korkuyorum
Bir lahza düşmüyor deniz gözlerin gözümden
Saat durdu...
Ummanlara saklandı Geçmiyor zaman...


Sığınacak bir limanım yok gönlünden başka
Bu yüzdendir demir atamıyorum mutluluğa
Sükun çalmıyor kapımı ne zamandır
Yokluğunda koyboluyor menzilim
Akrep,Yelkovan kestiler yarışı
Ufka daldı kayboldu güneşim...

Rıhtımında kaldı gözlerim
Ne çare ellerin ırak ellerime
Pes ettim...
Denizlere bıraktım kalemimi
Islandı kağıdım
Girdabında kayboldum
Siyaha döndü ömrümün mavisi
Nefesim yetmedi dalgalarla savruldum...

Ne çekecek küreğim kaldı rıhtımına
Ne atacak demirim
Dalgalarda acz oldu yüreğim
Gönlüm yine üryan...
Ama artık korkmuyorum alabora olmaktan
Bir lahza düştü gözünden gözlerim
Sükuna eremeden
Çoktan geldi buldu beni firkatim...