4
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1911
Okunma
Sen miydin gökyüzünde perdeleri aralayan
Issız sel gibi, akıp yüreğimi yaralayan
Söyle,
Kim ağlattı, kim güldürdü seni?
Dert benim derman sensin.
Seninle güller açar,ırmaklar akar
Bütün mevsimler bahar olur
Hadi gel tut ellerimi bitsin sürgünde ki hasret
Dokunsan duyarım yüreğinden kopan fırtınay
Nahif bir rüzgâr okşasın şaçlarını
Kan kırmızı dudakların, hüzünlü türkülerle kuşansın.
Direncim kelepçelendi, hülyası kalmadı hiç bir şeyin
Hayallarımı çaldılar Ege gülüşlü sularında
Ah edip tutuşuyorum özgürlük rüzgârlarıyla
Seninle bölmüştüm ömrümü
Artık ne sen ne, de ben varım bu şehirde
Şimdi,
Yüzümde akan iki damla yaş, donuk bir sessizlikte.
Nuri Dağdelen
Özdere/İstanbul
16.6.2000
5.0
100% (3)
Cevap Yaz