Kaybetmenin ne demek olduğunu ben iyi bilirim
Kendimi, kendi bedenimden çıkarmayı
Yaşanmış yada yaşanmamış ne varsa
Bir anda yok saymayı
Namluyu dayayıp pişmanlıklarımın şakağına,
Öldürmeyi iyi bilirim.
Sonra ;
Hiç bir şey olmamış gibi yürürken yolumda
Bir ömür boyu sırtımda
Yaralı bir ölüyü taşımayı ben çook iyi bilirim.
Bir zamanlar,
Varlığında var olurken, yokluğunda deliye döndüğüm
Dudağındaki yalancı bir tebessüm için
Elimin tersiyle neler neleri öteleyip
Kahkahalarında kaybolup gözyaşlarında boğulduğum
Uğruna, gözü kapalı uçurumlara koştuğum
Umarsız sevdaların arsız yalnızlıklarını ben çok iyi bilirim.
Ateşsiz, taş odalarda kendi kendime sarılıp
Isınmayı öğrendiğimden beri
Bu kahrolası karanlığın, hatmigül kokulu gecelerinde
Yıldızları sayarken harfleri bir bir ipe dizerek
Etrafıma şiirlerden kule yapmayı iyi bilirim.
Sevmeyi bilirim yalansız, riyasız sevdalar bilirim
Aşk tüccarı değilim kâr beklemem
Dilenmem sevgi diye
Eğilmeden, bükülmeden yürürken kendi ufuklarıma
Tanrıya teşekkür etmeyi bilirim
Bir de şu an da olduğu gibi,
Nemrut lanetiyle nefret etmeyi çok iyi bilirim
Şimdi ;
Tarifi mümkün olmayan kin ve deli bir nefrettir
Sadece senin için
Sabırla besleyip, içimde aşk diye büyüttüğüm !

Deli bir nefret
Ve
Kin !




Hande HAGHGOUİ

10.01.2010