Hasreti yıllara ekledim durdum;
Teselli aradım peymanelerde.
Dostluğu aradım, dostla oturdum:
Derdimi unuttum meyhanelerde.

Doğmuştu gönlüme derin bir merak;
Sandım ki hayat bu, budur son durak:
Neşeyi mey edip, derdi atarak,
Kendimi avuttum meyhanelerde.

Boş hayalmiş meğer, benim gördüğüm…
Her şey ziyan olmuş, hayat kördüğüm;
Düştüğüm girdabı hayra yorduğum:
Yılları tükettim meyhanelerde.

Bir şey anlamadan gitti gençliğim,
Kanatlanıp uçtu, ömür dediğim:
Teselli olup ta birde sevdiğim;
Sırları uyuttum meyhanelerde.

Kısacık ömrümün bitmez çilesi,
Hasret bulutları, umut gölgesi.
Hep beni anlatır meylerin sesi;
Ömrümü yok ettim meyhanelerde.

HASAN DEMİRCİ