Bazen harfler her şeyi anlatır.
Alırsın eline kalemi ,işte bütün gerçek o satırlardır.
İçindekilerinin en iyi aynasıdır.
Yüreğindeki masalı en iyi o anlatır
Yada başkasının masalında nasıl dolaştığını.
Gözyaşına gerek yoktur
Dedim ya harfler her şey anlatır.

Ama öyle anlar var ki;
Hangi harfi sıralasan yalnızlığına anlatamaz kelimeler
Nereye gitsen,hangi sokağa sapsan bir gölge gibi hep arkandadır.
Bir caddenin ortasına yığılıp,düşmek istersin.
Ölümlerin en acısını,ayrılığın en acımasızlığını yaşarsın.

İşte öyle bir gündü ,gittiğin gün
Artık kendi harflerime bile güvenmiyorum.
Hani en başta demiştim ya ;
‘’Gözyaşına gerek yoktur’’ diye,unutun onu !
Belki de yüreğimin en yağmurlu günüydü o gün.
Şimşekler çaktı bedenimde.

Söylemesi,yazması en güç oldun defterime.
Sen gittiğinden beri bu satırlar boş,
Beş para etmiyor,sen kokmuyor harfler.

Artık tükeniyor defterim,düşlerim.
Ve sende son sözüsün defterimin.
‘’kim ,senin olmadığın sevgiye inanır !! ‘’