Her düşüşümde daha çok anladım sensizliği
Ve çocuğumu severken anladın sevginden eksikliğimi.
Zavallı anam, kanatlarıyla sararken bizi
Kendini paralıyordu, ararken istikbalimizi.

Liman atmasak da limanlar hep yanlıştı
Kılavuz kaptanımız hiç olmamış
Sen olsaydın baba ardımızda
Ne anamız ağlardı, ne de anamız ağlardı.

Sayım memurları evimizi hep bir eksik sayarlardı
Gurbettesin, dönersin sanırlar, yanılırlardı.
Oysa baba sen dönüşü olmayan yolda
Göklerden ağlayarak bakıyordun yavrularına.


Babalar günü hediyelerimiz hep adressizdi
Vuslatlarsa soğuk mermer başında sessizdi.
Bayramlarımız buruk,
Yürekler yanık, boyunlar büküktü…

Neyse Baba, bakıp da üzülme sen şimdi bu sızlanışımıza
Ama biz seni öyle özledik anla
Bir gün Gözyaşlarımız dua olur inşallah semaya
Vuslatsa tek umudumuz öte dünyada