Kim demiş insanlığın fotoğrafı çekilmez diye
Tuvallerim sana boyanıyor boyam da sesinin kokusu
Gök mavisi eklemeliymiş resme şık durur yüzünde
Kızıllığı azalmış öfkenin yine görünüyor suretin

Her şey elime yabancı nerde ellerin
Tuttuğum boşluk perdeliyor sesini
Sen gelince yırtılır karanlık, görünür yedi veren gülleri
Uyansa feza ellerinde ruhunun ışığını süzse

Başka türlü bir şey bu tarifi boşluk
Sensizlik olmamalı şiir ağlamak için erken
Hala ölmedin hala nefes alıp vermektesin
Yani hala bendesin.

Bekleme salonu yalnızlığına bürünmüş sesim
Bugün dur bugün sus bugün ağla
Yıka ruhunu eritip kendi kalıbında
Bugün yak güneşi kavur yalnızlığım

Dokunduğun tek yer yaralarımken
Gelme neye yarar yalnızlığım sana adanmışken
Paylaşılmaya değer ne kalmış sevgin şehri terk edeli
Yaşamaya dair ne varsa seninle gideli

E.S.E