Gecenin isiklari aydinlatirken sokaklari
Ben bir sokagin en kuytu kosesinde saklanirim kendimden
Saklanirim kendimden ve senden
Yuregimde derin bir korkuyla
Dilimde korkumu unutmak icin mirildandigim
Belli belirsiz bir sarki
Gozlerimde urkek bir cocuk ifadesi
Saklanirim herseyden
Bir kedi firlar cop tenekesinden
Ve bir teneke kutu dusuverir yere
Yere dusen o teneke kutu
Sanki beynimin icinde tingirdar
Deli eder beni
Ilerde sokagin ucunda ciliz bir sokak lambasi
Altinda gozleri yasli iki sevgili
Belliki ayrilmislar
Icim usuyor bu gece yine
Icim usuyor ama yalnizliktan
sadece
Yalnizliktan
Ne ben zaman yalniz kalsam
Hep anilarim gelir bana misafirlige
Ve ne zaman maziyi ansam
Kanar yine yuregimdeki daha yeni kabuk baglamis yaram
Soylesene yar
Ne zaman bitecek
Karanlik sokaklarda
Anilarimla oynadagim saklanbac oyunum
Soylesene yar
Ne zaman izin vereceksin
Yuregimdeki kabuk baglamis yaramin
Tamamen iylemesine
Ne zaman yar
Ne zaman