0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1384
Okunma
gömüldüğüm
yere
doğru
çevirmişler
burunlarını
gemiler,
inat
edercesine
açık
denizlerde…
tam da
özgürlüğümün
bittiği
burnumun
düştüğü
ölümümün
elli ikinci
gününde…
gemi
gibiydi
istediğim
özgürlük,
açık
denizlerde
burnunu
istediği
yöne
çeviren
gemi
kadar
özgür…
bense
değil
burnumu
istediğim
yöne
çevirmek,
sahip
bile
değilim
artık
bu
kapalı
mekanın
içinde…
öbür
tarafındayım
dünyanın,
elmaların
çok
şarabın
hiç
olmadığı…
tek
keyfim
ise
kulağıma
nereden
geldiğini
bilmediğim
“ney”
sesinden
ibaret,
ancak
keyif
aldığımı
belirtecek
ve
o
ifadeyi
yansıtacak
bir
siluet
dahi
yok…
15.11.2008 izmir
