Olmayacak duaya amin demekti biliyorum,
Hiç değilse seni bir göz görebilmek
Hani yokluğun bitirmişti ya beni
Özlemin param parça etmişti
Hani iler tutar tarafım kalmamıştı ya
Bir seni görmek istemişliğimden başka

Bir umut kapısıydı bu hiç açılmayan
Belki de hep kapalı kalacak olan
İçimi ancak yokluğuna dökmek kadar mümkündü
Sana bir daha bakabilmek
İşte onun içindi kan revan içinde sürünmelerim
Aşıkların ozanların arasında dolaşmalarım

Şimdi şairler diyarındayım
İçlerine derin derin çektikleri acı dumanını
Şiirlerin başdöndürücü sarhoşluğunda
Kıvrım kıvrım mısralara yükleyip
Dans ettirerek tüttürenlerin

Evet biliyorum yine bana ait olmayan bir yerdeyim
Olmamam gereken bir alemdeyim

Bilmiyorum bu yolun sonu nereye çıkar
Her gittiğim yerden kovuluyorum
Ben hiç bir şeye benzeyemedim
Oldum olası unutulmuş bir harabeyim

Demek bundan ibaretmiş sensizliğin özeti
Geride bıraktığın bu hayaleti
Kimse ne tanır ne de anlar
Ama yine de derim ki ta içimden
Savrulduğum, itilip kakıldığım
Sensizlikle kuşatılmış köşeciğimden
Gerçekleşmeyen tüm umutlara merhabalar...