Ey örtüsüne bürünen,kalkta uyar (74-1)



Ahir zamanda müslüman olmak,
<zor mu?>

Gururuna ra’m olur iblis ezelde,
Adem /adını alır/ tek bir- tevbe’de-
Kabil bir kargadan ah ederek o dersi
Habili defneder belli adresi

Bir ömür tebliğe,bir avuç ümmet
Tuğyan edene bil ! edilmez himmet
Yağar arştan ve yerden ulu bir azap
Gerçeğe kör olan nar’a intisap

Kendi elleriye büyüttü o Musa’yı
Sihir sandı kendi gibi elindeki asa’yı
Kavmi nan-kör/kör misali nimeti
Bir buzağıda arar gafil alameti

Kızıl deniz yarılsada anlamaz ki ne çare?
Gökten yağar ta’am-lar be hey ! avare
Nankör kavim tutmuyor bu asla maya
Beyana kör katledildi Zekerriya ve Yahya

Yaradanı üçleyip insafsızca çarmıha
Çekmediler İsa’yı kendileri intiha
Bir çırpıda imanından afaroz
Lanet üzerine kaldı çıktı istavroz

Ey örtüsüne bürünen kalk/ kalkta uyar
Ümmetin yüreğinde puslu intizar
Beyan arda atıldı/yazmalar el üstünde
Bir ümmet düşün Nebi iman yitik göğsünde

Asr-ı saadeti okur-okur ağlaşır
Yapılan amelleri cehhenneme yakışır
Bekler seni özlemle mevlitlerde yad eder
Heybeler boş ammeler yazık ki; heder


Ahir zamanda müslüman olmak,
<zor mu?>



Bir Resul,bir kitap,O’na intisap
Uyulmayınca beyana heder inkisap

Hattab(Y.K.)