Sessizligim ardina gizledim hiçkirigimi
Mangalda kül biraktin da gittin sevgili
Ben hiçbir zaman istemedim bu ayriligi
Treni raylardan söküp de gittin sevgili

Beyaz boyali duvarlara astim resmini
Veremedim demek ki ceylan gözlüme demini
Duyuramadim yakinina uzagina sesimi
Vahameti öpüp de gittin sevgili

Giz duvarimda, sirma saclarin serim lik
Bakislarin tanrinin hediyesi, yüregimde derinlik
Bazen içime düs kur bazen rüyamda serinlik
Bendeki özlemi alip da gittin sevgili.

Simdi kör gözlerim görmek istemez artik
Istemem bir lokma bir tadimlik katik
Artik bende ki mavilerde gemiler batik
Pusulamin ibresini söküp de gittin sevgili

Umut çiçekleri gülmez yurduma topragima
Ah ayrilik, bir yanim sökük bir yanim yama
Yüzüm çirkinse suçlu ben degil ayna
Duygularimda gülüsünü çalip da gittin sevgili

Mevsimlerin dili yok bana bir sarki söylese
Kapilarim açilsa bir mustu da gülse yüzüm
Odamin içinde sonsuza yeminli, saçilsa nese
Günesimi, yemini söküp de gittin sevgili

Artik hazan yok bu sairin lügat’inde
Aglamasin sararmis sulara düsmüs yapraklar
Tanrim ecir versin peygamber sabrinda
Büyüttügüm emegi kükürtledin de gittin sevgili.