Geceler soruyor hesabını sensizliğin
Yiyip bitiriyor ve hoyratça kemiriyor
Yokluğun ölümle sen arasında
Kanatıp, tırmalıyor bir yanım
ölümü istiyor
bir yanım seni

Beni bende arama artık
Sor kendine bulursun belki
Umutsuzluğun uzun tırnaklı pençesi
Yakaladı sana hapsetti beni
Bedenimde kavrulan
Kavruldukça yanan
Daha sonra için için
yavaş yavaş
Kan ılık ılık akarken damarlarımda
ve yine sen oluyorum
Yıkıyorum, bırakmıyorum taşı
Taş üstünde
Ve yine yokluğun
Ölümle sen arasında oluyor.

Her gece, her saat,her dakika
Geçirdiğim her an
Seni sensizliğinde yaşıyorum
Ve utanıyorum senden bazen
Unutuyorum içimdeki elemi
Ufacık bir tebessümüm hatırlatıyor
Utanıyorum senden
Seni unuttum diye
Haketmiyorum sensiz gülümsemeyi diye
Körüklüyorum tekrardan seni
Yak içimi diye, kül bile kalmasın
Tekrar bir yanım ölümü istiyor
bir yanım seni.