Sırma gibi eklenen dertler,
Gönül mahzun nöbette bekler,
Günlerini yenilerini yenisini ekler,
Bunca geçenlerden bıktık artık yeter..

Bir anlık istenen karın tokluğuna,
Yaşamın amansız istek ve arzusuna,
Kul olmadı namerdin uşağına,
Yaşam devam ediyor işte yaşayana..

Göz var izan var etrafa tanıyor,
Mahzun gönül ince, ince tarıyor,
Bazen düşününce iç çekip ağlıyor
Hepsini göz önüne alıp yaşıyor..

Sevgi adına her şeyi yapar,
Herkesi irdeler ve seçer,
Biliyor bu günlerde geçer,
Başkasıyla değil hep kendi seçer..

İşte hayat devam ediyor,
Hayatına kendisi yön veriyor,
İnsanlığı güzel bulup seviyor,
Kendisinde kalmıyor hep veriyor..

Bir gün olur bu haller yok olur,
Nefes aldıkça kendine solur,
Gönül mahzun yaşamda sorulur..
Biliyor bir gün hesaplar sorulur..

Yaşamın kapılmışız denizinde,
Ne yaparsan eksilmiyor gönülde,
Ne varsa hepsi kendi sevgilerinde,
Nasıl geldiyse öyle gider istemesek de…