bana bir bahane bulsana
gelmen için yanıma
çayın en demlisini sunayım sabahına
papatya/nın en canlısını
armağan edeyim ellerine
seversin bilirim
beyazında sen
sarısına beni koyarsın kendince



yüreğim telefonun sesine kurulu
her an çalıcak ümidiyle
köklendim kapımın kirişine
biliyormusun
bir ben yapamam sensiz
bir ben kahrolurum nefesime
küserim
yaşadığım dünya isimli hücreme



kadınım
can özümün sebebi
seher zamanı miltanıyım ben
bileklerimde sevdanın kelepçesi



hatırlıyormusun bu dizeleri
gözlerine seyre dalarken dökülmüştü ansızın
yaşların sicim akışına kapılmıştı
içimde ki ben belikten çıkmıştı
o an hayatımda ilk defa
saflığı görmüştüm karşımda
yarim
ayrılığa hacet görmeyelim kendimizi
eyer gidersen bir gün
açarım sinemi kör kurşunlara...........