İşte yaşadın yüreğim,
İşte yaşadın ve sonbahar geldi.
Bak ardında kalan bir yaşamın
Yaprak döküntüleri.
Bir gözyaşını bile silen yok artık,
Yüreğinde kalmadı işte bak azık.
Aydınlık yolları çoktan yürüdün geçtin,
Yürüyeceğin her yol artık karanlık.
İşte yaşadın yüreğim.
Elinde avucunda olanlarla hayal kur,
Onlar bari olsun sana biraz aydınlık.
Koy gene şarkını çalsın,
Söyleyemem derdimi kimseye,
Derman, derman, derman olmasınlar diye.
Çalsın yüreğimde acı dolu bütün nağmeler,
Hayatın hüzünü bırakın bana kalsın.
Varsın olsun gelmesin baharlar,
Beni yaprak dökümünde bıraksınlar.
Yağmur taneleriyle ıslatsın göz yaşlarım toprağı
Kuruyan yüreklere bir hoş seda olsunlar.
İşte geldik, işte gidiyoruz.
Bu hayat denilen oyunun
En masumane oyuncuları olarak.
Bir kağıt, bir kalem.
Bir avuç kül, biraz duman
Geride kalacak olan.
Anlamını yitirecek kelimeler,
Anlamsızlığım ile geride bitecekler.
Bütün dallarım yapraklarını döktü,
Bütün sevdiklerim hazan oldular.
Yalanda kayboldu bütün doğrular.
Varsın olsun be yüreğim,
Yaşadın ve bitti,
Ömür dediğimiz şey bir soluk alış verişiydi,
Bir kaç nefeslikti,
Bir hoş seda olmak isterdim
Sonu hüzünle bitti
Bir şair daha yaşadı bu Dünya’da
Yaşadı ve gitti.