SİZE KENDİMİ ANLATMAK İSTEDİM BU ŞİİRİMLE
NE POLLYANNA’NIN MUTLULUĞU, NE HUGO’NUN SEFİLLERİYLE
SADECE OTUZ YILLIK BİR ÖMRÜN ANATOMİSİYLE
GÜLÜŞLERİ, AĞLAYIŞLARI, BESTELERİYLE

SAPSARI BUKLU BUKLE SAÇLI, PEMBE YANAKLI BİR BEBEKKEN
YEŞİL VADİLERİN MİS HAVASINI SOLUYUP, SÜTÜMÜ İÇERKEN
KUCAKTAN KUCAĞA DOLAŞIP, SEVİLİP ÖPÜLÜRKEN
ÇOCUKLUĞA GÜLEREK "MERHABA" DEDİM, BEBEKLİK BİTERKEN

HAVUZLU BAHÇENİN AĞAÇLARINA TIRMANIP KAYISI AŞIRDIĞIM ZAMAN
KİMİNDE KOMŞUYU KIZDIRIP, SABRINI TAŞIRDIĞIM ZAMAN
TÜM ÇOCUKLARI ETRAFIMA TOPLAYIP OYUNLAR OYNADIĞIM ZAMAN
İLKOKULA "MERHABA" DEDİM, O GÜZEL GÜNLER BİTTİĞİ ZAMAN

TOPRAK KOKAN BAHÇELER YERİNE, İLİM KOKAN SINIFLARDA
DERS,KİTAP, OKUMA, YAZMA DENEN KALABALIKLARDA
YİNE BİR NUMARAYDIM HER ORTAMDA
ORTAOKUL, LİSEYE "MERHABA" DEDİM, DÜŞÜNÜR OLDUĞUM ANDA

İLK YALNIZLIKLARI ÇEKTİM BU ZAMAN İÇİNDE
AŞKI TANIDIM, ARKADAŞLIKLARI, DOSTLUKLARI HİSSETTİM BEDENDE
İÇKİYİ TANIDIM, ARKASINA SAKLANMAYI,SARHOŞ OLMAYI MEYHANEDE
GENÇLİĞE, ÜNİVERSİTEYE "MERHABA" DEDİM,ANITTEPE’DE

BURAYA KADAR ANLATTIĞIM HEP GÜZELDİ,SEVİNÇLİ GÜLER YÜZLÜYDÜ
PİNOKYO GİBİ KAYGISIZ, HAYATIN SOLMAYAN GÜLÜYDÜ
SÖYLEDİKLERİM BİRİNCİ BÖLÜM, HAYATIMIN DÜNÜYDÜ
ACIYA YAŞARKEN "MERHABA" DEDİM, BU DA İKİNCİ BÖLÜMÜYDÜ

BİRKAÇ SEVGİNİN PEŞİNDE KOŞARKEN BULDUĞUM HEYECAN
YILLARCA EZİP, NEFRET ETTİRECEK HAYATTAN
VERDİKÇE ALAN, YALANLARLA KANDIRIP SOĞUTAN
EVLİLİĞE "MERHABA" DEDİM, YIĞILIP KALDIĞIM KOLTUKTAN

NE BİR ÇOCUK, NE BİR BAŞKASI DURDURAMADI RUHUMUN KANAYAN
YARASINI
NE YENİ SEVGİLER, NE PARA, ŞÖHRET SİLEMEDİ ALNIMIN KARASINI
YILLARCA BOYNUMDA TAŞIDIM KOLYE GİBİ DERDİNİ TASASINI
BOŞANMAYA "MERHABA" DEDİM, İÇERKEN ÖLÜM ŞARABINI

BÖYLECE BİTTİ İKİ BÖLÜMLÜ OTUZ SENE
GERİDE YORGUN VÜCUT, DURMUŞ BİR KAFA, İSTERSEN TEKRAR DENE
AYRILDIM YILLARCA YAŞADIĞIM YERLERDEN, BELKİ OLUR YİNE
BİTEN HERŞEYE "MERHABA" DEDİM, HOR BAKARKEN BU BEDENE.