ilkin kanını içerim
gece boyunca sırtına binip yıldızları yaktığım
iki ayaklı zürafanın

sonra kemiklerini dağıtıp muammaları çözerim
sonra da
çökerim
fil sırtındaki cam sarayın penceresine
çölün en son noktasındaki çıplak kadına
doya doya bakarım

düşler / düşler
dillerimi kırarım

soyar onu güneşte yakarım
nar taneleri gibi dökülür kumlara külleri
ağzından bir altın balık çıkarırım
ve çöl döner köpüklü bir denize

kıyıları keskin kırma kayalık koylardan derine
purpur renginde bir ayın gündüzleri saklandığı ine
inerim
boynumda taşıdığım on boğumlu altın sicimle
düğümlerim
kırılmış güneşi ellerimle

fil sırtında cam sarayın
kırık basamaklarından
düşerim

sonra gider
yüreğimi
sırtı çapa izli bir yunusla ufka gönderirim

bilirim
zürafa kanı akmasa
düşler kuramam

yıldızlar yanmasa
sevdalanamam

çölde bir kadın canlanmasa
ben yaşayamam

düşler / düşler
dillerimi kırarım

gerçekler yıkılır
ben
fil sırtında cam saraylarda konaklarım