gel artık
al götür dünyana
oyna oyunlarını acımadan
kabulüm herşeye
yeterki uzaklaşmadan..
önce hüzünleniver
çat kaşlarını yık dünyamı
buruştur yüzünü nemlensin gözlerin
dolaşsın elim ayağıma görünce seni öylece
yaşamak zor gelsin çökeyim olduğum yere

neyin var dedikçe hiiççç de
aklında birşey olmasada
varmış gibi söylemek isteyipde
söyleyeme..
durdur dünyayı
indircekmiş gibi beni
cesaret vermesin bakışların
daldırmasın hayallere..

sonra bir damla süzülsün
kaybolduğum gözlerinden nedensizce
güneşin tam ortasında
çöksün bulutlar aniden habersizce..

arada bir acı ama
çevir kazı yanmasın derler ya
sende çevir hadi herşeyi
gamzeli yanakların gülümseyiversin birden
anlamadan ne olduğunu farketmeden ben
çıkar bulutların üstüne yine
mutlu et beni ışıldayan gözlerinle

sonra yine
hüzünle ağlayıver peşinden
bir anın bir anına uymasın bebekler gibi
benide al götür peşinden
bazen fırtınalı bazen güneşli bir havaya
sonrasında kasırlayla karşıla

önce hüzün sonrası mutluluk
kendime gelemeyim bir daha afallat beni
kapılıp gideyim gözlerine
öyle bir hale sokki beni

öyle bir hale sok aklımdan çıkma
hapset kaybolduğum bakışlarına
öyle bir hale sokki hep seni düşüneyim
vazgeçmek mümkün olmasın senden