YÜRÜYECEKSİN DOSTUM!


Gel bugün doludizgin yürüyelim bu yoları,
Ardında bırakanları esgeçelim.
Bir şiir yazalım,
İçinde aşk olmasın,
İçinde sevda olmasın,
İçinde her şey olsun,
Ama bunlar olmasın.

Bir türkü söyleyelim dostum,
Anlatalım güzellikleri, dostluğu, doğayı,
Haykıralım, şu Munzur’a doğru en tepesinden,
Duyuralım sesimizi Mercan dağlarına.

İki söz kopardım sana kitabımdan sana,
Sözüm ehlidir, dokun, atma yabana.

Ağzında sigara,
Cebinde iki sallamalık bıçakla,
Artistim diye geçinen sansürleri geçeceksin arkadaş.
Yürüyeceksin bu yollardan ardına bile bakmadan.
Gözünü dikip ışığa saptırmadan bir menzil,
Yürüyeceksin dostum, göğsünü kabara kabara.

Bataklığa mı düştü yolun?
Çamura mı battın?
Sorun edip başını ağrıtmayacak,
Önce paçaları kaldıracaksın.

Yorulacaksın bir müddet, mazilerden sıyrılsan,
Dağın ardında yeni doğacak güneşi düşünerek,
Işığa gözünü dikeceksin o zaman.
Teselli bulur bitap düşmüş vücudun.
Ha gayret diyeceksin,
Az kaldı diyeceksin,
Ama durmadan yürüyeceksin.
.
Aynaya bakınca başkasını görmüyorsun,
Bu sensin, bunu bileceksin..
Dökülse de bir kabristana gözyaşların,
Yağmur hüzün dolacak,
Sen güleceksin dostum, güleceksin.