1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
957
Okunma
düşüncelerim
düşüncelerimi özgür bırakmak istiyor ellerim
avuçlarıyla uçurmak hayata
korkusuz
sonra sevmeyi ısıtarak yüreğinde
düşüncelerime yol salmak istiyor dünyam.
sarsılan hayata inat
her sıradanlıkta yokolmaya kulaç atan
her düşselliğinde acıdan kurtulamayan
günlere,gecelerine inatlaşarak
yeniden yapılanıyor.
yelken açıyor beynimdekiler
zaten hep vardılar
zaten her zaman korktular onlar
kırılıp dirilmekten,yeniden yıpranmaktan....
çocuk büyüyor gözlerimde şimdi
dilleniyor yeniden ufak ufak,
zamana inat .
hakettiğine savaşıyor benliğim
kimi zaman vurdumduyarak
düşmeden,yara değmeden bedene
damar açılmadan dünya yüzüne...
toparlanmaya var mı kifayet?
yaşananlar bakalım nelere delalet?
esra boyoğlu
Cevap Yaz