O İşi Bana Bırak

Nemlenmesin gözlerin, ıslanır her yanlarım
Ağlaman ne de yakın, o işi bana bırak! ..
Çekme içini öyle, artıyor isyânlarım
Sen hiç üzülme sakın, o işi bana bırak...

Acımaz mı, o güzel gözlerinin yanığı?
Hurdahaş olan kalbim, bu sevdânın tanığı.
Şu yaralı gönlümün sensin esas sanığı,
Mahkûmu olma aşkın, o işi bana bırak...

Güzel gözlerinin hiç, olunmaz mı esiri?
O tatlı tebessümün, sanki gençlik iksiri.
Bir bilsen o hüsnünün bıraktığı tesîri,
Ne olur bakma şaşkın, o işi bana bırak...

Arada bir hatırla, koyma ruhumu darda.
Ben esîr-i zülfünüm, düştüm onulmaz derde.
Sormasan da hâlimi, sus konuşma her yerde!
Olsa da şekvâ hakkın, o işi bana bırak...

Hergün ufka bakarım, gözüm dolu yaş ile...
Ne yapabilirim ki, bu kadersiz baş ile? ..
Böyle yaşayamam ben, ayağımda taş ile
Atlarım deniz yakın, o işi bana bırak...

Antalya-2009/12

TDK:

hurdahaş: onarılmayacak biçimde kırılmış, paramparça...
hüsün: güzellik
iksir : ölümsüzlük veren büyülü içki...
şekva: şikayet
zülüf : sevgilinin saçı, saç lülesi...

Halil Şakir Taşçıoğlu