Somuta, şu ana tapmaktı yaptığı
İnançsızlığı bu inançtı.
Gün geldi, yeri göğü taradı;
Bulamadı,
__________kendini.
Baktı olmadı.
_____________inandı.
Artık katıksız bir küptü beyini;
Ondandı,
________özgünlüğü.

Tüm evreni, hayatı anlamıştı,
Çözmüştü bulmacayı.
Artık ne şeytan, ne melek vardı.
Aklı her şeye yeterdi.
Bak dokun, kokla işte,
Her yerde bir tutam,
Tüm maddenin içinde;
Kendiliğinden olmuş,
Bir akıl var ya,
Görmediğine inanma.

Bundan sonra tek putu yoktu
Sıra sıra boy boy dizdi.
Kimine aşk dedi, kimine şarap
Hayat ehli keyf olmaya bak
Tüm bunlar birer araç,
Asıl amaç;
Mutluluğa giden yolu açmak.

Ne Adem, ne Habil,
Kabil değildi bildiği.
En sevdiği inançsızlığını
Göğsüne gururla yerleştirdi.
Ne önceyi,ne sonrayı düşündü,
Anı yaşamak ve bitmekti.
Hayat bundan ibaretti,
Bir hiç gibi.

Severim tüm çelişkileri
Tek bire tapmak niye?
Bulmuşum binlerce etrafımda,
Kul köle olacağım birer imge.
Ölümse gerçek,
Herkes bir gün ölecek.
Ötesi yok,
Yok bundan başka gerçek.

Fakat bunca evren
__________________içinde evren
Olan insanın
_______________nedeni
______________________niçini
Zordur bu bilmeceyi düşünmek, zor.
Ancak inançsızlığa inanmakta
_____________________________çözüm bulur.
Tüm açmazlarında
________________ birbir,
_________________________an an
_______________________________boğulur.
Ateist misyonerin
Dünü yarını yoktur.

(Kasım 2009)