Sevgili dostum Yasemin’e…


Günbatımıyla gelen
Yılgın, yorgun ve kaçak bir aşk şiirini daha ilk mısrasında
Ölüme mahkûm eden yaşanmışlıklar dolduruyor çoğu kez kâğıtları.

Ölümle tanışmadan elleriyle
Ölümüne sevdalar çiziyordu kalbine.
İlk mutluluğuydu yazdığı, tükenmez aşkının
Söyleyemediği mısraları döküyordu kâğıdına
Yirmi birinde o gencecik yürek
Gencecik kızlık gururuyla.

Sokaklarımızda hemen her gün tanıdığımız sensin o yürek
Bizden farkı olmayan.
Yürüyordu yaşadığı ülkede kadın olmanın
Ne yaman bir iş olduğunu bilerek.
Kazanılması gerekenin sadece kaybetmemek olduğunu da.

Her yaz sabahı sen paslı gözlerinle uyanırken güneşli yatağından
Yirmi birinde o kız
Umudunu,
Gülüşlerini,
Kalemini ve
Bir daha sadece düşlerinde öpebileceği sevdasını
Bir haziran akşamında verdi toprağa.
Haberi bile olamadan yalçın gözleri.

Kaçak bir aşk şiiri daha bitti
Söylenemeyen sözlerin
Yılgın,
Yorgun ve
Pişman dizeleriyle.

Bir düş düşle şimdi hadi
Kenarına bir de gelecek iliştirmeyi unutmadan.
Gençliğine bu kadar zorbalığı
Reva gören bu çınar ağacında.