Gönül sarayımıza, açtığımız bir bayrak;
Aşk ayan olmakta yar, karanlıktan çıkarak...

Her şey sevgiyle başlar, ben de kaç kez denedim;
Gezindim gözlerin de, kimselere demedim.

Bütün derdi, kederi, savurdum rüzgarlara,
Açtım kalbimi sonra, temiz, beyaz karlara...

Ha karla yıkanmışım, ha bir güle yanmışım;
Yanarken ve donarken, inan aşka kanmışım.

Ara yerde duranın farkı olmaz ölüden,
Hiçbir şey bilmiyorsan, gülmeyi öğren gülden.

Özlemi de kıskandır, coşarak sular gibi,
Sonra büzül içine, latif uykular gibi...

Eğer özlem olmasa, olurdun çölde şaşkın,
Öde özleme diyet, hatırına bu aşkın.

Kul olur sevdiğine, her kim olursa aşık,
Aşk olmayan gönülde, her şey karmakarışık!

Her gün yeni bir aşkı teyellerim kalbime,
Bu yüzden uykuları, haram ettim kendime.

Hüzün şimşeklerini, salsan da üstümüze!
Biz aşkı katık yaptık doğmadan sütümüze.

Aşıklar bilemezler, nerde vurulduğunu,
Annem de anlamadı aşkı doğurduğunu.

İki batında doğdum, aşka da hayat gibi,
Gönlün de koştururken, aklımı bir at gibi...




Hayrettin YAZICI