1
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1779
Okunma
Onca buğulu görüntü arasında
Karanlıklarda boğulan
Benim eli nasırlı toprağım.
Yok olmakla
yaşamak arasındaki
titrek sesli bir kuğu gibisin şimdi.
Yan yana omuz omuza türküler
Söylediğimiz bu topraklarda
Bir çift yürek kıpırtısıydı,
bizi yaşamaya davet eden.
Birbirine karışan sadece
Tavuklarımız ve çocuklarımız değil;
Bizi biz eden,
Bizi var eden,
Yürekler dolusu söylediğimiz türkülerimizdi.
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz