Çekirdek Çiçekleri

Martılarla karabataklar arkadaştılar / biri beyaz öteki siyah.
Farklı tonda olsa da özgürlük hep aynı tadı veriyor.
Denizin beyazlığında kaybolan martı benim;
Karabatak gibi şaşırttın sen / bir var bir yok.
Beyazla siyahın arasında bir yerde / gizli geçitlerimde;
Suretin bulutlarda yansıyor, hayalim sende…
Önümüze parlak bir yol serilmiş / Korkma at adımını.
Cesaret, esaretin tezgahında örülen bir zırhtı bize.
Merakımızın cazibesine kapılıp , geriye bakmadan yol almak var şimdi.
Nur yüzlü bir dervişin güvenli sıcaklığında...
Geçmişin birikimleri evrende mahfuz, bize sınırsız kaynak.
Öncenin kozasında melek yüzlü gerçekler devşirdik biz.
Gaipten gelen bir ses ile irkildik!
Yalanın şeytanı boldu / güneşte bir bir döküldüler.
Gerçeğe koşuyor herkes, aralanıyor siyah perde.
Kırdık tüm çerçeveleri / elimiz kana bulansa da...
Bedel istedi güzellikler, rıza hırkasını giydik.
Bir lokma bir hırka / zaafların çöplüğünden uzakta;
Hayatın gerçeğinde bulduk biz asıl Cennet’i.
Sevinç / içimizdeki sonsuz deryada filizlenecek.
Hallaç’ın sesi bir ipek kumaş kadar yumuşak darağacında.
Sonsuzluğu tutuyoruz ellerimizde, hepsi bizden, bizimle…
Binlerce yılın aziz/e/leri yürürken önümüzde;
Nurdan bir dansla yıldızlara açılıyor çekirdek çiçekler.
Gebe her tohum ebede "an" ları yansıtıyor.
Tarlasında ak yaşmaklı bebesini emziren bir ana kadar saf, bereketli.
Koca yürekli mert yiğitlerin destanıdır nesillere aktarılan.
İnsana ulaşmak değil mi, asıl maksat, kusulan kin kime?
Aşkın sevkidir kalpleri yöneten, sadece dinle!
Bütünleşmek ve sevgi hamuru ile yoğrulmak gerek.

Ahmet Bektaş
30.11.2009

Şiirime eşsiz sesiyle can veren sevgili Sevinç İnal Hanıma teşekkür ederim.
Dualarıma dahildir kendisi.