Kara yazgım silinmez, ağır geldi hediyen
Beni meçhul hayale, daldırdı yalnızlığım
Ne can var canana, ne canana can diyen
İsyanlara bayrağı, kaldırdı yalnızlığım

Ne büyük, büyük gibi, ne küçükte saygı var
Ne telaş yaşanıyor, nede biraz kaygı var
Berekette kalmadı, ne sofra, ne yaygı var
Uzaktan dosta selam, saldırdı yalnızlığım

Bir bayram sabahında uyanınca döşekten
Kesemezsen kurbanı, koçtan ya da şişekten
Kendimi hissedince, düşmüş gibi eşekten
Gurbet elde nihayet çıldırdı yalnızlığım

Ses soluk çıkmıyorsa, deme keyfin yerinde
Düğüm oldu dilimde, sözler her seferinde
Hüzün dolu bir nağme ses verirken derinde
Bir hasret türküsünü, çaldırdı yalnızlığım

Maziye dalan gözler, hep kapıya bakarken
Ümitsiz bekleyişim , tende canı yakarken
Kurumuş göz pınarım, yaşlar gizli akarken
Yumruğumla gözyaşım, sildirdi yalnızlığım

Allak bullak bir kafa, duygularım apıştı
Bu mahmurluk geceden, yakamıza yapıştı
Buruk bir sevinç ile, hüzün geldi kapıştı
Bir başıma hayattan, yıldırdı yalnızlığım

Dünyanın bin bir hali, hepsi ile yüzleştim
Kendime akit yaptım, yılma dedim sözleştim
Harlı yanan ateşte, piştikçe ben közleştim
Dünya kaç bucak ise, bildirdi yalnızlığın

Tıkır derki sonunda, bel bağladım nazına
Şükür olsun eriştim, bu bayramın hazına
Kahırlandım söylendim, bakmayın siz cazıma
Aklımı baştan aldı, çeldirdi yalnızlığım
Böğrümü sumsuk ile, deldirdi yalnızlığım

27 /11 /2009
Soma