- Sana döndüm, gel! Diyorsun
Bu gönülde murat mı var?
- Gayri herkes; el! Diyorsun
Vahiy mi var, berat mı var?

Beden çöktü, ruh yaşlandı
Düz yollarda yavaşlandı
Saç ve sakal talaşlandı
Şaha kalkmış kır at mı var?

Onca yoldan geçip geldik
Ayrı dünya seçip geldik
Ne bâdeler içip geldik
Şimdi eski sür’at mi var?

İçten gülmek bize ırak
Eskiyi, eskide bırak
Bahçeler çöl, mevsim kurak
Köprü yıkan Fırat mı var?

Buruşunca deri ve ten
Engel olur binbir neden
Emekliye çıkmış beden
Emrimizde erat mı var?

Bir zamanlar en şirindin
Bülbül gibi şen, şirindin
Şirin kimmiş! Sen Şirin’din
Şevk mi kaldı, Ferhat mı var?

Akort ayrılınca sazdan
Göz vazgeçti işve, nazdan
Kırık camı turkuvazdan
Ayıracak kırat mı var?

Heyecan yok sözlerimde
Ümit bitti gözlerimde
Ey sevgili! Dizlerimde;
Hele bir sor tâkat mi var?...