Hasretin vardı…
Aşk vardı…

Rüyalarım kanıyor uykularımda…
Karanlıklarını senle boyadığım bu şehirde,
Ayın ışıklarını parlattığım yüreğinden
Aysız ve aşksız gecelerin sefaletinde,
sürgündeyim…
Siyah beyaz hayatımda saf olan senin rengin sadece…
Bir mahşer öncesinde;
Yollarıma set çektiğin yangınlarında
Dört bir yanım sen çıkmazlarındayken,
Vuruldum şahlanan fırtınaların kızıllığında…
Sana baktım kızıl yüreklerin aydınlık sonbaharında…
Yoktun…
Görsem dedim… Sönse yangınlar…
Yoktun hayalinle bile…
Bulutlarım yağmur öncesi gibi…
Söküp atasım var içimde ne varsa aşk adına…
Kuşlar çırpınıyor yüreğimde kanatları kırık…
Ansızın gelen ölüm gibi sonsuzluğa açılan sevdalarımda
Kırıldı ufukların çizgileri…
Kararırken yeryüzünün gölgeleri aysız gecelerde,
Bir aydınlık yansıdı
Gül yaprağından ufka dalan son güneşe…
Yüreğimdeki son kızıllık saçıldı
Ellerimin arasından…
Ve gördüm yalnızlığımı aşksız karanlıklarında…
Sevdam sonsuzluğa açılıyor semada…
Aşk vardı yüreğimde…


Erol Güldiken- 21.11.2009