İNSANLIK AYIBIIIIII
Biz insanlar ne hale geldik
Göz göre göre cahilliye girdik
Kendi kanunumuzu kendimiz verdik
Allahı değil şeytanı sevindirdik

Kim haklı kim suçlu dinlemiyorlar
Adaleti yok sayıp cezasını veriyorlar
Baba ile evladı düşman ediyorlar
Bunlar günahsız kan dökmeyi seviyorlar

Ne istediler günahsız doğan bebekten
Uykusun da aldılar zavallıyı beşikten
Kopardılar sımsıcak analı yürekten
Öldürdüler yavruyu mermi çıkan tüfekten

İftira üzerine yalancı şahitlik ettiler
Bembeyaz bir kızı namussuzca kirlettiler
Kocasına ağası beyi şerefini temizlettiler
Gizlice gelinin kafasını dağda kestiler

İhtiyar bir amcayı uzaktan takibe aldılar
Emekli maaşını çekerken nankörce baktılar
Kendini bilmez birkaç edepsiz genç yığını
Hiç çekinmeden yaşlıyı dövüp parasını çaldılar

Gece olur sokaklar da isyan kavga başlar
Büyük küçük demeden her gruptan yaşlar
Propaganda yaratır caddeyi esnafları taşlar
Polise karşı bıçaklı silahlı sürer bu savaşlar

Kiminin babası ölür çocukları yetim kalır
Cahilliyine kapılan gençlerin hayatı karalır
Nefslerine yenik düşen o masum insanlar
Kendilerine hapishaneden birkaç yıl alır

Bilmem bu yolun sonu aceba nereye gidecek
İnsan düşünmesini bilip doğru yola nasıl dönecek
Karanlığa bakan nur gözler ışığı ne zaman görecek
Farkına varıpta geç olmadan hatasını bilecek

Göktürk derki mevlam vermişse sana kıymetli zaman
Değerini bilmen gerekli geç olmasın sakın anlaman
Düşün aklındaki en büyük adalettir kuran ve iman
Bunları okursan çabuk olur doğru yol olan hakikati bulman