Elbet yalnız kalacaksın, unutma, günün birinde
O gün senden daha güçlü ve büyük olamaz kimse
Yanlışları mâziye göm, umutla bak geleceğe
Kendi doğruların için uğraş, yenilme feleğe
İnsan beşer, kuldur şaşar; sabır, her mâniyi aşar!

Çok acımasızdır hayat, sakın bırakma kendini
Kötüler ve kötülükler hep aşmak ister bendini
Anlatma her yaklaşana sırlarını, dertlerini
Allah verir çâresini, asla yıkma moralini
İnsan beşer, kuldur şaşar; sabır, her mâniyi aşar!

Sakın telâşa kapılma olumsuzluk karşısında
Güvenmek zor insanlara sahte dostluk çarşısında
Var’la yetin, hiç hırslanma şu garip denî dünyâda
Rağbet etme maddiyâta sık görsen bile rüyâda
İnsan beşer, kuldur şaşar; sabır, her mâniyi aşar!

Mutlu ol yeni düzende diner acılar zamanla
Yaşamaya çalış mutlak iyimserlik ve imânla
Hep yaşadık asîl ruhla, şerefle ve başarıyla
Bunun için kıskanıldık küllî riyâ, bî-vefâyla
İnsan beşer, kuldur şaşar; sabır, her mâniyi aşar!

Bir hoş sadâ kalsın bütün yazdıklarım gök kubbede
Yankı bulur belki bazen yüreklerde, beyinlerde
Sevgi, saygı ve hoşgörü güçlensin tüm gönüllerde
Haksızlıklar ve zulümler yok olsun rûy-i zeminde
İnsan beşer, kuldur şaşar; sabır, her mâniyi aşar!

12.07.2005
(Güncelleme: 21.11.2009)