Zaman tünelinin bir ucu,
İkinbin dokuz, diğer yanı,
Bin dokuzyüze yirmi kala,
Bastığım yer Selanik,
Etraf renk renk tarih kokuyor,
Taze ve diri.
Üç adım ötemde duran ahşap konak
Bekle diyor;
Yeni bir lider doğacak.

Ne rüzgarlar savurdu bu canı;
Şemsi efendi, rüştiye, idadi derken,
Yoğrulmaktaydı tüm beyni, açık ve doğru
Kolay değildi baş etmek,
Koskoca Osmanlı imparatorluğunu
Anlayıp, hazmetmek.

Dünya kaynıyordu,
Osmanlı dünya içinde dünya
Yetmişikibuçuk millet varken bir,
Bu mozaik parçalanıyordu, birbir.
Öyle bir zeka gerek ki; bunları anlamaya,
Hem Garbı bilmeli, hem şarkı
Bir sentezle bunları inceden özümsemeli
Ancak o zaman görür ki bu işin ehlidir,
Anlamak için ancak,
Mustafa Kemal olmak gerekir.

Bir çok zaman geçti
Kanlı, canlı cephe içlerinde
Trablusgarb, Bingazi hep önde
Halkın nabzını tutuyordu komutan,
Anladı ki artık bu işin canı,
Damarda atan kanı,
Halk olmak
Halkla birlikte yoğrulmak.

Tüm cihanın yüklendiği Çanakkaledeydi
Dipdik duruyordu askerinin yanında,
Gözlerini kırpmadan ileri hucum eden
En öndeki neferdi.

İşte kısa tarihi,
Bu milletin lideri
Örnek alıp bunları yeniden düşünmeli
Bir daha bu millete der ya şair:
İstiklal Marşı yazdıracak duruma düşürmesin.
Ancak,
Bilmeden İstiklal uğrunda akan teri, kanı
Nasıl örnek alınır,
Lider Mustafa Kemali.

Evet her nesilden Atatürkler gelmeli,
Ve geliyor.
Diyoruz ya örnek insan
Ne diye teke indiririz güzeli
Atatürkler gelmeli hep
Değilse, hiç anlamamış oluruz,
Büyük önder Mustafa Kemal’i

Bir daha söylemek
Yüksek sesle bilerek
Güzel örnek var bu canlı kanlı bir insan
Devrinin ilmini almış, öğrenmiş,
Namerde boyun eğmemiş,
Düşmanı yenmiş.

Artık gün bu zamandır diyerek yürümeli
Güzeli, doğruyu bilmeli
Aksi halde tapılacak put değil, haşa
Atatürk insanoğlu insan
Bunu böyle bilerek, okuyup düşünmeli...

(Kasım 2009)