Onların Semavi’leri, Rubai’leri varsa, benim de De Bari’lerim var.


Ölmek önemli değil, herkes ölecek.
Sanat Yaşamaktır.
Yaşam ise Sanat!
(De Bari 35)


-36-
Haydi oradan!
Öldüremez beni sizin Yalanlarınız,
Haksız İnfaz’larınız,
korkuya Nöbet Tutan Dalkavuk Gardiyanlarınız.
Yaşayan "Var" ım ben!


-37-
Köroğlu’yum, Dadal’ım ben.
Aşık Veysel, Yunus Emre,
birde
Hoca Nasreddin, Hektor, Homer!
Daha nice’ler;
"- Ben değil, "Biz" ile varız." deyip
Anadolu Destanı’na Gömülüler.
(HOMER 3 ŞİİRİNDEN)


-38-
60’ ımda biliyorum,
100’ ümde kutlayacağım Zaferi.
O Gün, inan;
"Kemiklerimle Dümbelek çalacağım",
Tempo tutarak Mezar Taşıma.


-40-
Bir Masal’da böyle başlar;
Matitas’ların özgür-mü-özgür,
Hür ve Demokrat Deve’lerin Tellak olduğu Ülkemde.
"- Öl!" dedik, öldünüz.
"- Yaşa!" dedik, süründünüz
"- Her Şey Bizim İçin!"
Aferin!
(KARA ZURNA 3 ŞİİRİNDEN)


-41-
Şiir’inde Can’ı var;
Doğar, büyür, yaşar, ölür Mısralarda.
Kimi unutulup-kalır Mezar Taşında.
Kimisi ise,
yenile-yenile yeniler kendini,
gömülür Sonsuz’a
Şair!


-42-
İnfazdan önce, yada Kavga’dan,
Haksıza;
"- Duuur!" derim.
Çekerim o cessur Boyunları Halkadan,
sokarım o Mert-Yiğit Çıplak Ayaklarının altına,
burcu-burcu kokan güzel Doğa’yı.
(YILMAZ GÜNEY 5 ŞİİRİNDEN)