Bir karakol kurmuşlar
Ellerimi bağladılar birbirine
Gözlerimi açtığım yer dörtbirköşe
Bağrıma sokmuşlar hasretleri
Canımda yakmışlar gurbetin evini

Bir karakol kurmuşlar
Her gününde ayrı selam
Bambaşka tat vermiş çay demine
Günüm kör gecem sağır
Ömrümü kazıdım dilsiz köşelere

Bir karakol kurmuşlar
Karşısına özgürlüğü koymuşlar
Bilerek doğuyor bu düneş
Nispeten yağıyor bu yağmur
Eller sallanıyor esirliğime

Bir karakol kurmuşlar
Ellerimi bağladılar birbirine
Bir kağıt verilidi,mektuptur diye
Görülmüştür yazıyor görülmüştür
Hasretlerin senden önce diye

Bir karakol kurmuşlar
Yıkılışı nasip olmaz gözlerime
Bir uyku daha uyuyamam zevcem ile
Kısmet olmaz bilirim
Irmakların sesinde secde etmeye

Bir karakol kurmuşlar
Ömrümü bağladılar dibine
Boynuma astığım kabulümdür
Özgürlüğüm ölümdür diye


HÜLYA ACET